Monday 9 June 2014

നിനക്കായ്‌ ....






ഉദിച്ചുയരുന്ന സൂര്യനില്‍ നിന്റെ സ്പന്ദനം ഞാനറിയുന്നുണ്ട് 
വിരിഞ്ഞു തുടങ്ങുന്ന പൂക്കളില്‍ നിന്റെ പുഞ്ചിരി ഞാന്‍ സ്വപ്നം കാണാറുണ്ട്‌ 
കണ്ണടച്ചാലും കണ്‍തുറന്നാലും എന്നില്‍ നീയുണ്ടെന്ന സത്യവും ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട് 
കാലം മായ്ക്കാത്ത ....ചിതലരിയ്ക്കാത്ത എന്റെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ ..
ശരീരത്തിന്റെ നേര്‍ത്ത ചൂടില്‍...  നീ ഒരുപാടൊരുപാടിഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന 
എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ ...ഞാനറിയുന്നു നിന്നെ.

കോരിച്ചൊരിഞു സ്വയം മറന്നു തിമിർത്തു പെയ്തിറങുന്ന മഴയെ
ഒരിയ്ക്കലെങ്കിലും ഹൃദയത്തിലാവാഹിച്ച് ആ അനന്തമായ മൌനത്തിന്റെ
കുളിരാര്‍ന്ന സ്നേഹം സ്വന്തമാക്കാന്‍ ഇനി എത്ര ജന്മം കാത്തിരിയ്ക്കണം ഞാന്‍ ?

മണ്ണിന്റെ സ്നേഹ സുഗന്തത്തിനോട് ചേര്‍ന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുതിര്‍ന്നു വീഴുമ്പോള്‍
നീ എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും തുളുമ്പി പോകാതിരിയ്ക്കാന്‍ മിഴികളടയ്ക്കാറുണ്ടെന്നും.

എന്റെ കൈവിരല്‍തുമ്പുകളിലെയ്ക്ക് കുളിരേകി അടര്‍ന്നു വീഴുമ്പോള്‍...
നിന്നിലനുഗമിച്ചെതുന്ന നനവോലും പ്രണയം തഴുകുമ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കാറുണ്ടോ.. 
ഒരായിരം ജന്മങളിലേക്കുള്ള ഓർമ്മകളാണു നീയറിയാതെനിക്കു നീ നേരുന്നതെന്ന്..?

ജീവിതത്തിന്റെ സൌഭാഗ്യങ്ങള്‍ക്കും സന്തോഷങ്ങള്‍ക്കുമുള്ള മൂല്യം 
ശൂന്യമായി ഗണിച്ചു നീയെനിക്ക് നല്‍കിയ പ്രണയം ജീവനായ്‌ കാത്തുവയ്ക്കുന്നു ഞാന്‍.
ആരുടേയും അനുവാദമില്ലാതെ....
നിന്റെ നിന്റെ വിസമ്മതത്തിനു ചെവി തരാതെ...
ഞാന്‍ നിന്നിലര്‍പ്പിച്ച ..നീയെനിക്കേകിയ പ്രണയത്തിന്റെ തണലില്‍. 
                                       
                                                                                                 -സ്നേഹപൂര്‍വ്വം  മന്ദാരപ്പൂവ്


No comments:

Post a Comment